***

საშველს რომ აღარ მაძლევს ხოლმე

მამულზე ფიქრი,

ხანდახან

…გულში

ღიმილით

ვიტყვი: –

რა ჩემი ჭკუის საქმეა ნეტა,

მამულო ჩემო, გილხინს თუ გიჭირს! –

რომელი მეფე ერეკლე მე ვარ!

ანდა რომელი მსაჯული მისი!

პასუხად მყისვე,

ვითარცა სეტყვა,

ვინც კი და რაც კი არსებობს ირგვლივ, –

იხუვლებს ხოლმე,

იხუვლებს ერთხმად –

ღ ა ლ ა ტ ი ა ო

მ ა გ გ ვ ა რ ი

ფ ი ქ რ ი !

მ. მაჭავარიანი